De authentiekste goudsmid van heel Zeeland is Esmeralda Kreuk van Esmeralda Sieraden & Atelier uit Bruinisse. Ze maakt unieke zilveren en gouden sieraden. Iedereen in de buurt, maar ook van heinde en ver, weet haar wel te vinden voor haar Zeeuwse én Zee-thema kettingen, ringen en oorbellen.
Ze maakt voor ieder wat wils: ze verwerkt de traditionele Zeeuwse knop in oorbellen of hangers, maar ze maakt ook sieraden met een heel eigen, moderne twist. Haar unieke en compleet zelf ontworpen Zeeuwse water-keer-ring en op de zee geïnspireerde Es-Sea collectie zijn een regelrechte hit. Ik schreef er een artikel over op dit blogdat binnenkort verschijnt: Zeeuwse sieraden van Esmeralda: de mooiste schatten uit de zee.
Esmeralda is één van mijn favoriete Bruënaars ♥. Door wat zij doet, natuurlijk, maar ook om wie zij is. Ik huilde onzichtbare tranen met tuiten toen zij (toentertijd een van mijn beste vriendinnen) mij in de vierde klas van de Havo vertelde dat ze van school af zou gaan. Zónder diploma. Voor haar met een heel goede reden. Ik had mijn twijfels. Maar nu niet meer. Ik ben zelfs zo onder de indruk van haar sieraden, dat ik een echt ‘Esmeralda’ sieraad verwerkte in Meerminnen verdrinken niet.
Lees meer over de authentiekste goudsmid van heel Zeeland in het interview hieronder.
Interview Esmeralda Kreuk (Esmeralda Sieraden & Atelier)
Ik interview Esmeralda in de derde week van maart via Facetime. Het was de bedoeling dat ik haar op zou zoeken in haar atelier. Maar ik moet thuisblijven volgens de instructies van de Rijksoverheid wegens het Corona-virus: ik heb twee verkouden kinderen. Het is lastig binnen de lijntjes van het interview te blijven, want we hebben elkaar sinds de middelbare school niet langer dan tien minuten gesproken…
Sinds wanneer woon jij in Bruinisse?
‘Sinds mijn dertiende. Ik kom uit Krimpen a/d IJssel. We kwamen vaak in Bruinisse, we brachten veel tijd door aan de Grevelingen. Mijn vader surfte. Mijn ouders waren allebei liefhebbers van Zeeland. Krimpen werd steeds drukker. Grevelingenhout werd gebouwd en de interesse van mijn ouders wakkerde verder aan. Ze legden in principe de keuze bij mij, omdat ik al in de brugklas zat in Capelle a/d IJssel. We zijn wezen kijken bij de RSG Professor Zeeman in Zierikzee en eigenlijk was ik toen meteen om.’
Mijn wortels liggen in Bruinisse
Voel jij jezelf een Bruënaar?
‘Ja. In Krimpen had ik het prima naar m’n zin hoor, maar hier in Bruinisse had ik direct goed contact met jongeren. Mijn ouders hadden ook meteen contact. Ze zeggen weleens dat een Bruënaar stug is en dat het moeilijk is in de gemeenschap te komen. Dat hebben wij nooit zo ervaren. Het scheelde natuurlijk wel dat ik, net als half Bru, gelijk de eerste zomer in de kassen bij Bram Stouten ging werken. Dan zit je er meteen in.
Wist je trouwens dat mijn wortels in Bruinisse liggen? We bleken nog verre familie hier op Bru te hebben!’
Wanneer wist jij dat je goudsmid wilde worden?
‘Eigenlijk had ik al op de basisschool. Ik ben bij een kennis gaan kijken die een avondopleiding deed en mijn interesse was gewekt; ik was áltijd aan het knutselen en aan het tekenen.’
Esmeralda lacht.
‘Weet je nog, Sas, onze snuffelstage in 3 Havo?’
Ik mompel dat die voor mij geen succes was.
‘Die van mij wel. Ik ging drie dagen naar een sieradenatelier in Bergen op Zoom. Meteen daarna ben ik bij de vakopleiding gaan kijken in Schoonhoven. En toen wist ik het helemaal zeker. Ik was vijftien.’
Maar ik wil sieraden maken!
En dat wist je zó zeker dat je besloot je Havo niet af te maken?
‘Mijn ouders hebben me altijd gestimuleerd, maar op mijn zestiende… tja… dat was natuurlijk wel pittig. We zijn gaan praten op de RSG. Ik wilde 4 Havo nog doen en dan naar de vakopleiding in Schoonhoven. Want na 4 Havo heb je in principe alle lesstof van de Havo gehad. Maar op de RSG waren ze het er niet mee eens. De leraren ook niet. Ze vonden dat ik de Havo af moest maken en dat het zonde was. Ik ‘moest’ een HBO-opleiding gaan doen. Ik vroeg ze welke opleiding ze dan in gedachten hadden.
“Iets van cultuurwetenschappen. Of kunstgeschiedenis,” zeiden ze dan.
“Maar ik wil sieraden maken!” riep ik uit.
Weet je, die discussie was écht zinloos.
Uiteindelijk was ik pas zestien toen ik naar Schoonhoven ging. En toen ging ik dus al op kamers.’
Ze schiet in de lach. Haar ogen twinkelen.
Ik realiseer me dat ik Esmeralda’s pretogen een beetje was vergeten en dat ik ze heb gemist.
‘Maar het eerste jaar zat ik bij een hospita.’
Grinnik
‘Dat vond mijn moeder veiliger, die was écht wel bezorgd.’
Heb je er wel eens spijt van gehad dat je de Havo niet hebt afgemaakt?
‘Nooit. Dat kan ik met recht zeggen.’
Tussen de vragen door beppen we bij over andere dingen. Over leuke dingen, maar ook over minder leuke dingen. Zoals al het gedoe en de toestanden door het COVID-19 virus.
Welke sieraden maak jij het liefst?
Esmeralda schiet in de lach en kijkt me aan alsof ze wil zeggen: “Wat doe je me aan?”
‘Goh. Ik doe zoveel… Sieraden met een Zeeuwse touch maak ik toch wel het liefst. Sieraden geïnspireerd op de mooie omgeving waarin ik woon. Want dát doet iets met mensen.
Kijk, het is ook maar net welke persoon ik voor me heb. Als ik een persoon zie, heb ik altijd al een bepaald gevoel bij iemand.’
“Ik maak het liefst sieraden met een Zeeuwse touch.”
Ik hoor hier tussen de regels door dat je eigenlijk het liefst een persoonlijk sieraad maakt?
‘Mmm…ja. Een sieraad met een verhaal. Een sieraad met een gevoelswaarde erin.’
…
‘Weet je, er zit altijd emotie in een sieraad. Ik pas heel graag erfstukken aan naar iets dat meer in deze tijd en bij de persoon past.’
Wat maakt jou als goudsmid uniek?
De mix van ambacht en vakmanschap. Het inlevingsvermogen en het klantcontact.’
‘Meerminnen verdrinken niet’ móet mee op mijn volgende zomertoer.
Onlangs vertelde je me dat je Meerminnen verdrinken niet graag mee zou willen nemen tijdens je zomertoer, zodat mensen het kunnen kopen in je kraam. Vertel eens wat meer over die zomertoer. (Op het moment van afnemen van dit interview, was het nog niet bekend dat alle evenementen i.v.m. Covid-19 tot september zouden worden afgelast. Esmeralda en ik hebben nu afgesproken dat Meerminnen met de zomertoer van 2021 mee gaat, red.)
‘Schouwen-Duiveland is een prachtig, toeristisch eiland. Er is ontzettend veel te doen in de weekenden van juli tot en met augustus. Er zijn overal festivals, feesten en evenementen. Zoals diverse zomermarkten en toeristenmarkten en natuurlijk de Visserijdagen in Bruinisse. Ik maak dan een mooie kraam, een écht mooie kraam, waarmee ik me van anderen onderscheid. Ik ben er altijd als een van de eersten, want het inrichten kost tijd.’
En hoe kwam je op het idee om het boek mee te nemen?
Esmeralda grijnst.
‘Kijk, we zijn allebei geen doorsnee types, jij en ik. Jij bent iemand die óók haar jeugddroom najaagt, je bent gaan schrijven. En toen vertelde je me dat je boek over Bruinisse ging. En dat er een écht ‘Esmeralda sieraad’ in voorkwam… Tsja. Dat boek móet mee, toch?’
Ik ben het roerend met haar eens.
Ondertussen zit ik te wiebelen op mijn stoel. Ik moet ontzettend nodig naar het toilet, maar het is zo gezellig om met Esmeralda bij te kletsen. Ik stel haar gauw nog wat vragen voor het stuk Zeeuwse sieraden van Esmeralda: de mooiste schatten uit de zee dat ik ook voor dit blog ga schrijven. Maar ‘gauw’ lukt nooit met Esmeralda Kreuk, zij is net zo lang van stof als ik.
Mijn man gaat naar bed.
Mijn blaas staat inmiddels op ploffen.
‘Je moet morgen thuis werken én je kinderen lesgeven. Húp, naar bed jij,’ zegt Esmeralda.
Ik zucht.
‘Zullen we als de coronacrisis over is een kop koffie gaan drinken en verder bij-beppen?’
Ik knik enthousiast, dat lijkt me wel wat.
We proberen allebei ‘op te hangen’. Het lukt niet in één keer.
‘Oh, dat rode knopje,’ mompel ik.
We lachen allebei.
Als ik naar de wc ren, blik ik snel even op mijn horloge. Tweeënhalf uur.
Hosternokke!
Ik za de tekst in motte korte…
