Restaurant Storm is een begrip in Bruinisse. Het is er al zo lang iedereen zich kan heugen. Al in 1901 is er in de Zeeuwse archieven sprake van een café van ene ‘J. Storm’.
Storm markeert de ingang van het dorp
Restaurant Storm markeerde en markeert nog steeds de ingang van het dorp Bruinisse. Vroeger nog meer dan nu leverden de hoge bomen langs en de bruggetjes naar de losstaande huizen aan de Dorpsweg een pittoresk beeld op. En dan lag daar het hotel-café-restaurant (in 1910 wordt het door J. Storm geëxploiteerde bedrijf zo vermeld in de archieven) met een groot wit bord aan de gevel.
De Dee stroomde langs het restaurant
Zeker tot 1912 stroomde het water van de Dee door Bruinisse. Dat was een waterleiding voor het lozen van het polder- en rioolwater in de vissershaven. De Dee liep door tot achter restaurant Storm. Daar lag een bruggetje over de waterleiding.
Storm in ‘Meerminnen verdrinken niet’
Ik wist vrijwel meteen toen ik een boek over Bruinisse en de vergeten Stormramp van 1911 wilde schrijven, dat ik restaurant Storm er een plekje in wilde geven. Al was het alleen vanwege de naam. Ik ben dol op symboliek. En vanwege de heerlijke sliptongen die je bij Storm kunt eten. Vooruit, ik geef je een klein voorproefje uit Meerminnen verdrinken niet:
Oom Wolfert wees nu naar een uithangbord. Het hing aan de gevel van een groot huis, dat naast een smal water met een bruggetje stond.
‘Hotel Storm’, las Janna hardop.
Haar oom knikte. ‘Je kunt er ook eten. Goeie sliptongen hebben ze daar, in het seizoen.’
Goeie sliptongen hebben ze daar, in het seizoen
Café-Restaurant Storm anno nu
Anno 2020 zijn Stoffel en Wilma de uitbaters van restaurant Storm. Storm is een begrip in Bruinisse en ver daarbuiten. Je kunt er ruim honderd jaar na de Stormramp nog steeds terecht voor een visje en natuurlijk mosselen, maar ook voor diverse vlees-en-grillgerechten.
Mijn ‘binding’ met restaurant Storm
Ik heb eigenlijk best wel een bijzondere binding met Storm. Ik trad er zeker een keer of acht op met mijn toenmalige cover-rockband ‘Bostrock’, als leadzangeres, tijdens de Visserijdagen. Stoffel zorgde dan altijd voor een partytent achter Storm. Het was er één groot feest en ik zong tot diep in de nacht. Daarna gingen we meestal nog een lekker worstje grillen op een van de barbecues. Ook was en is Storm altijd dé plek om met mijn familie een goede zeetong of sliptongetjes in het seizoen te eten. Heerlijk gebakken in de roomboter, met verse schijfjes citroen.
Met medewerking van oud-gemeentearchivaris Huib Uil
